Çin bir dünya gücü haline geldi ancak bunun nasıl gerçekleştiği ve ne anlama geldiği konusunda çok az tartışma var.Pek çok kişi Çin'in kendi kalkınma modelini ihraç ettiğine ve bunu diğer ülkelere empoze ettiğine inanıyor.Ancak Çinli şirketler aynı zamanda yerel aktörler ve kurumlarla ortaklık kurarak, yerel ve geleneksel biçimleri, normları ve uygulamaları uyarlayıp özümseyerek varlıklarını genişletiyor.
Ford Carnegie Vakfı'nın uzun yıllardır sağladığı cömert finansman sayesinde, dünyanın yedi bölgesinde faaliyet gösteriyor: Afrika, Orta Asya, Latin Amerika, Orta Doğu ve Kuzey Afrika, Pasifik, Güney Asya ve Güneydoğu Asya.Proje, araştırma ve stratejik toplantıların birleşimi yoluyla, Çinli şirketlerin Latin Amerika'daki yerel iş kanunlarına nasıl uyum sağladığı ve Çin bankalarının ve fonlarının Güneydoğu Asya ve Orta Asya'da geleneksel İslami finans ve kredi ürünlerini nasıl keşfettiği de dahil olmak üzere bu karmaşık dinamikleri araştırıyor. .Doğu ve Çinli aktörler, yerel işçilerin Orta Asya'daki becerilerini geliştirmelerine yardımcı oluyor.Çin'in yerel gerçekliklere uyum sağlayan ve bu gerçekliklerde işleyen bu uyarlanabilir stratejileri özellikle Batılı politikacılar tarafından göz ardı ediliyor.
Sonuçta proje, Çin'in dünyadaki rolünün anlaşılmasını ve tartışılmasını büyük ölçüde genişletmeyi ve yenilikçi siyasi fikirler üretmeyi amaçlıyor.Bu, yerel aktörlerin Çin enerjilerini kendi toplumlarını ve ekonomilerini desteklemek için daha iyi kanalize etmelerine, Batı'nın dünya çapında, özellikle de gelişmekte olan ülkelerdeki katılımı için dersler sunmasına, Çin'in kendi siyasi topluluğunun Çin deneyiminden öğrenilenlerin çeşitliliğinden ders almasına yardımcı olmasına ve muhtemelen azaltımına olanak tanıyabilir. sürtünme.
Benin ve Çin arasındaki iş görüşmeleri, her iki tarafın da Çin ve Afrika'daki iş ilişkilerinin dinamiklerini nasıl yönlendirebileceğini gösteriyor.Benin'de Çinli ve yerel yetkililer, Çinli ve Beninli işadamları arasındaki iş bağlarını derinleştirmeyi amaçlayan bir ticaret merkezi kurulmasına yönelik bir anlaşma üzerinde uzun süren müzakerelere girişti.Benin'in ana ekonomik şehri Cotonou'da stratejik bir konuma sahip olan merkez, yatırım ve toptan ticareti teşvik etmeyi amaçlıyor ve yalnızca Benin'de değil, aynı zamanda Batı Afrika bölgesinde, özellikle de geniş ve büyüyen bölgede Çin iş ilişkilerinin merkezi olarak hizmet veriyor. Nijerya'nın komşu pazarı.
Bu makale, Benin'de 2015'ten 2021'e kadar yürütülen orijinal araştırma ve saha çalışmasının yanı sıra, paralel karşılaştırmalı metin analizinin yanı sıra saha öncesi röportajlar ve takiplere olanak tanıyan yazarlar tarafından müzakere edilen taslaklar ve nihai sözleşmelere dayanmaktadır.-yukarı.Önde gelen müzakereciler, Beninli işadamları ve Çin'deki eski Beninli öğrencilerle röportajlar.Belge, Çinli ve Beninli yetkililerin merkezin kurulması konusunda nasıl pazarlık yaptıklarını, özellikle de Beninli yetkililerin Çinli müzakerecileri yerel Benin iş gücü, inşaat ve yasal düzenlemelere nasıl uyarladıklarını ve Çinli mevkidaşları üzerinde nasıl baskı kurduklarını gösteriyor.
Bu taktik müzakerelerin normalden uzun sürmesi anlamına geliyordu.Çin ile Afrika arasındaki işbirliği genellikle hızlı müzakerelerle karakterize ediliyor; bu yaklaşımın, nihai sözleşmede belirsiz ve adil olmayan şartlara yol açabileceği için bazı durumlarda zararlı olduğu kanıtlandı.Benin Çin İş Merkezi'ndeki müzakereler, iyi koordine edilmiş müzakerecilerin çeşitli hükümet departmanlarıyla koordinasyon içinde çalışmak için ne kadar zaman ayırabildiğinin ve yüksek kaliteli altyapı ve mevcut bina, işçilik, çevre düzenlemelerine uyum açısından daha iyi sonuçlar elde edilmesine nasıl yardımcı olabileceğinin iyi bir örneğidir. ve iş düzenlemeleri.ve Çin ile iyi ikili ilişkilerin sürdürülmesi.
Tüccarlar, tüccarlar ve tüccarlar gibi Çinli ve Afrikalı devlet dışı aktörler arasındaki ticari ilişkilere ilişkin çalışmalar genellikle Çinli şirketlerin ve göçmenlerin mal ve malları nasıl ithal ettiğine ve yerel Afrika işletmeleriyle nasıl rekabet ettiğine odaklanıyor.Ancak Çin-Afrika iş ilişkileri arasında "paralel" bir dizi var çünkü Giles Mohan ve Ben Lambert'in belirttiği gibi, "birçok Afrika hükümeti bilinçli olarak Çin'i ekonomik kalkınma ve rejimin meşruiyeti konusunda potansiyel bir ortak olarak görüyor.Çin'i kişisel ve ticari gelişim için yararlı bir kaynak kaynağı olarak görüyoruz.”1 Çin mallarının Afrika'daki varlığı da artıyor; bunun nedeni kısmen Afrikalı tüccarların Afrika ülkelerinde satılan malları Çin'den satın alması.
Özellikle Batı Afrika ülkesi Benin'deki bu iş ilişkileri oldukça öğreticidir.2000'li yılların ortalarında, Çin ve Benin'deki yerel bürokratlar, bir dizi ticareti kolaylaştırma hizmetleri, faaliyetleri sağlayarak iki taraf arasındaki ekonomik ve ticari bağları geliştirmeyi amaçlayan bir ekonomi ve kalkınma merkezinin (yerel olarak ticari merkez olarak bilinir) kurulması konusunda müzakerelerde bulundu. .geliştirme ve diğer ilgili hizmetler.Merkez ayrıca Benin ile Çin arasındaki çoğunlukla gayri resmi veya yarı resmi olan iş ilişkilerinin resmileştirilmesine yardımcı olmayı amaçlıyor.Benin'in ana ekonomik merkezi olan Cotonou'da stratejik bir konuma sahip olan ve şehrin ana limanına yakın olan merkez, Benin'deki ve Batı Afrika'daki, özellikle de komşu ülkelerin büyük ve büyüyen pazarındaki Çinli işletmelere hizmet vermeyi amaçlıyor.Yatırım ve toptan satış işlerinin büyümesinin teşvik edilmesi.Nijerya'da.
Bu rapor, Çinli ve Beninli yetkililerin Merkezin açılış koşullarını nasıl müzakere ettiklerini ve özellikle Beninli yetkililerin Çinli müzakerecileri Benin'in yerel işgücü, inşaat, yasal standartları ve düzenlemelerine nasıl uyarladıklarını inceliyor.Çinli müzakereciler, normalden daha uzun süren müzakerelerin, Benin yetkililerinin düzenlemeleri daha etkili bir şekilde uygulamalarına olanak sağladığına inanıyor.Bu analiz, Afrikalıların yalnızca çok fazla özgür iradeye sahip olmakla kalmayıp aynı zamanda bunu Çin ile ilişkilerdeki asimetriye rağmen önemli bir etki için kullandıkları gerçek dünyada bu tür müzakerelerin nasıl işlediğine bakıyor.
Afrikalı iş liderleri, Benin ile Çin arasındaki ekonomik bağların derinleştirilmesi ve geliştirilmesinde kilit bir rol oynuyor ve bu sayede kıtadaki aktif katılımlarından yalnızca Çinli şirketlerin faydalanmamasını sağlıyor.Bu iş merkezi örneği, Çin ile ticari anlaşmalar ve ilgili altyapı müzakerelerinde görev alan Afrikalı müzakereciler için değerli dersler sağlıyor.
Son yıllarda Afrika ile Çin arasındaki ticaret ve yatırım akışı önemli ölçüde arttı.Çin, 2009 yılından bu yana Afrika'nın en büyük ikili ticaret ortağıdır.3 Birleşmiş Milletler (BM) Ticaret ve Kalkınma Konferansı'nın son Küresel Yatırım Raporu'na göre Çin, 2019 yılında Hollanda, İngiltere ve Fransa'dan sonra Afrika'daki (DYY açısından) dördüncü en büyük yatırımcıdır4. 2019'da 35 milyar dolar 2019'da 44 milyar dolara yükseldi.5
Ancak resmi ticaret ve yatırım akışlarındaki bu artışlar, Çin ile Afrika arasındaki genişleyen ekonomik bağların ölçeğini, gücünü ve hızını tam olarak yansıtmıyor.Bunun nedeni, genellikle medyanın orantısız ilgisini çeken hükümetlerin ve devlete ait işletmelerin (KİT'ler) bu eğilimleri yönlendiren tek aktör olmamasıdır.Aslında, Çin-Afrika iş ilişkilerinde giderek daha karmaşık hale gelen oyuncular arasında çok sayıda özel Çinli ve Afrikalı oyuncu, özellikle de KOBİ'ler yer alıyor.Resmi organize ekonominin yanı sıra yarı resmi veya gayri resmi ortamlarda da çalışırlar.Devlet iş merkezleri kurmanın amacının bir kısmı da bu iş ilişkilerini kolaylaştırmak ve düzenlemektir.
Diğer birçok Afrika ülkesi gibi Benin'in ekonomisi de güçlü bir kayıt dışı sektörle karakterize ediliyor.Uluslararası Çalışma Örgütü'ne göre, 2014 yılı itibarıyla Sahra Altı Afrika'daki on işçiden neredeyse sekizi "hassas istihdamda"ydı.6 Bununla birlikte, Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) bir araştırmasına göre, kayıt dışı ekonomik faaliyetler, çoğunlukla istikrarlı bir vergi tabanına ihtiyaç duyan gelişmekte olan ülkelerde vergilendirmeyi ciddi şekilde sınırlama eğilimindedir.Bu, bu ülkelerin hükümetlerinin kayıt dışı ekonomik faaliyetin kapsamını daha doğru bir şekilde ölçmek ve üretimi kayıt dışı sektörden kayıtlı sektöre nasıl taşıyacaklarını öğrenmekle ilgilendiklerini göstermektedir.7 Sonuç olarak, kayıtlı ve kayıt dışı ekonomideki katılımcılar Afrika ile Çin arasındaki iş ilişkilerini derinleştiriyor.Sadece hükümetin rolünü dahil etmek bu eylem zincirini açıklamıyor.
Örneğin, Afrika'da inşaat ve enerjiden tarıma, petrol ve gaza kadar çeşitli alanlarda faaliyet gösteren Çin'in devlete ait büyük işletmelerine ek olarak, başka birçok önemli oyuncu da var.Çin'in eyalet KİT'leri de bir faktördür; ancak bunlar, Pekin'deki merkezi otoritelerin, özellikle de Devlet Varlıklarının Denetlenmesi ve Yönetiminden Sorumlu Devlet Konseyi Komisyonu'nun yetkisi altındaki büyük KİT'lerle aynı ayrıcalıklara ve çıkarlara sahip değildir.Bununla birlikte, bu eyaletteki oyuncular madencilik, ilaç, petrol ve mobil iletişim gibi Afrika'nın birçok önemli endüstrisinde giderek daha fazla pazar payı kazanıyor.8 Bu taşra firmaları için uluslararasılaşma, Çin'in iç pazarındaki büyük merkezi KİT'lerin artan rekabetinden kaçınmanın bir yoluydu; ancak yeni denizaşırı pazarlara girmek aynı zamanda işlerini büyütmenin de bir yolu.Devlete ait bu işletmeler genellikle Pekin'in zorunlu kıldığı merkezi planlama olmadan büyük ölçüde özerk bir şekilde faaliyet gösteriyor.9
Başka önemli aktörler de var.Merkezi ve eyalet düzeyinde Çin devletine ait işletmelerin yanı sıra, Çin özel şirketlerinin büyük ağları da Afrika'da yarı resmi veya gayri resmi ulusötesi ağlar aracılığıyla faaliyet göstermektedir.Batı Afrika'da, Gana, Mali, Nijerya ve Senegal gibi ülkelerde çok daha fazlası olmak üzere bölge genelinde pek çok uygulama oluşturuldu.10 Bu özel Çin şirketleri, Çin ile Afrika arasındaki ticari ilişkilerde giderek daha önemli bir rol oynuyor.İlgili şirketlerin büyüklüğü ne olursa olsun, birçok analiz ve yorum, özel şirketler de dahil olmak üzere bu Çinli oyuncuların rolünü vurgulama eğilimindedir.Ancak Afrika özel sektörü de kendi ülkeleri ile Çin arasındaki ticari ilişkiler ağını aktif olarak derinleştiriyor.
Çin malları, özellikle tekstil, mobilya ve tüketim malları, Afrika kentsel ve kırsal pazarlarında her yerde mevcuttur.Çin, Afrika'nın en büyük ticaret ortağı haline geldiğinden beri, bu ürünlerin pazar payı artık Batı ülkelerindeki benzer ürünlerin pazar payını biraz aştı.on bir
Afrikalı iş liderleri, Çin mallarının Afrika'daki dağıtımına önemli bir katkı sağlıyor.İlgili tedarik zincirinin her seviyesindeki ithalatçılar ve distribütörler olarak, bu tüketici ürünlerini Çin anakarasının ve Hong Kong'un çeşitli bölgelerinden ve ardından Cotonou (Benin), Lomé (Togo), Dakar (Senegal'de) ve Accra (İngiltere'de) aracılığıyla tedarik ediyorlar. Gana), vb. 12 Çin ile Afrika arasında giderek yoğunlaşan ticari ağda merkezi bir rol oynuyorlar.
Bu fenomen tarihsel olarak bağlantılıdır.1960'larda ve 1970'lerde bağımsızlık sonrası bazı Batı Afrika ülkeleri Komünist Parti liderliğindeki Çin Halk Cumhuriyeti ile diplomatik ilişkiler kurdu ve Pekin'in denizaşırı kalkınma işbirliği programı şekillenirken Çin malları ülkeye akın etti.Bu ürünler uzun zamandır yerel pazarlarda satılıyor ve elde edilen gelirler yerel kalkınma projeleri için geri dönüştürülüyor.13
Ancak Afrikalı işletmelerin yanı sıra, başta öğrenciler olmak üzere diğer Afrikalı devlet dışı aktörler de bu ekonomik işlemlere katılıyor.Çin'in çeşitli Batı Afrika ülkelerinin hükümetleriyle diplomatik ilişkilerinin Afrikalı öğrencilere Çin'de eğitim görmeleri için burs verilmesine yol açtığı 1970'li ve 1980'li yıllardan bu yana, bu programlardan mezun olan bazı Afrikalı mezunlar, Çin mallarını kendi ülkelerine ihraç eden küçük işletmeler kurdular. Yerel enflasyonu telafi etmek için..on dört
Ancak Çin mallarının Afrika ekonomilerine ithalatının artması, özellikle Fransızca konuşulan Afrika üzerinde güçlü bir etki yarattı.Bu kısmen, bir zamanlar Fransız Frangı'na (şimdi Euro'ya sabitlenmiş) sabitlenmiş ortak bir bölgesel para birimi olan CFA Frangı'nın Batı Afrika versiyonunun (CFA Frangı olarak da bilinir) değerindeki dalgalanmalardan kaynaklanmaktadır.1994 Topluluk Frangı'nın yarı yarıya devalüe edilmesinin ardından, para birimindeki devalüasyon nedeniyle ithal edilen Avrupa tüketim mallarının fiyatları iki katına çıktı ve Çin tüketim malları daha rekabetçi hale geldi.Bu dönemde aralarında yeni şirketlerin de bulunduğu 15 Çinli ve Afrikalı iş adamı bu trendden yararlanarak Çin ile Batı Afrika arasındaki ticari bağları daha da derinleştirdi.Bu gelişmeler aynı zamanda Afrikalı hanelerin Afrikalı tüketicilere daha geniş bir Çin yapımı ürün yelpazesi sunmasına da yardımcı oluyor.Sonuçta bu eğilim bugün Batı Afrika'daki tüketim düzeyini hızlandırdı.
Çin ile bazı Batı Afrika ülkeleri arasındaki iş ilişkilerinin analizi, Afrikalı iş adamlarının yerel pazarlarını iyi bildikleri için Çin'den mallar için bir pazar aradıklarını gösteriyor.Mohan ve Lampert şunu belirtiyor: "Ganalı ve Nijeryalı girişimciler Çin'den tüketim mallarının yanı sıra ortaklar, işçiler ve sermaye malları satın alarak Çin varlığını teşvik etmede daha doğrudan bir rol oynuyorlar."iki ülkede de.Bir başka maliyet tasarrufu stratejisi de, ekipmanların kurulumunu denetlemek için Çinli teknisyenleri işe almak ve bu tür makineleri çalıştırmak, bakımını yapmak ve onarmak için yerel teknisyenleri eğitmek.Araştırmacı Mario Esteban'ın belirttiği gibi, bazı Afrikalı oyuncular "üretkenliği artırmak ve daha kaliteli mal ve hizmetler sunmak için ... aktif olarak Çinli işçileri işe alıyor."17
Örneğin Nijeryalı iş adamları ve iş dünyası liderleri, Çinli göçmenlerin Nijerya'yı iş yapılabilecek bir yer olarak görebilmeleri için başkent Lagos'ta Chinatown alışveriş merkezini açtılar.Mohan ve Lampert'e göre ortak girişimin amacı "Çinli girişimcileri Lagos'ta daha fazla fabrika açmaya teşvik etmek, böylece istihdam yaratmak ve ekonomik kalkınmayı desteklemek."İlerlemek.Benin dahil diğer Batı Afrika ülkeleri.
12,1 milyon nüfuslu Fransızca konuşulan bir ülke olan Benin, Çin ile Batı Afrika arasında giderek yakınlaşan bu ticari dinamiğin iyi bir yansımasıdır.19 Ülke (eski adıyla Dahomey) 1960 yılında Fransa'dan bağımsızlığını kazandı ve ardından 1970'lerin başına kadar Çin Halk Cumhuriyeti ile Çin Cumhuriyeti'nin (Tayvan) diplomatik olarak tanınması arasında bocaladı.Benin, komünist ve sosyalist özelliklere sahip bir diktatörlük kuran Başkan Mathieu Kerek'in başkanlığında 1972'de Çin Halk Cumhuriyeti oldu.Çin'in deneyiminden ders almaya ve evindeki Çin unsurlarını taklit etmeye çalıştı.
Çin ile olan bu yeni ayrıcalıklı ilişki, Benin pazarını Phoenix bisikletleri ve tekstil ürünleri gibi Çin mallarına açtı.20 Çinli iş adamı 1985 yılında Benin'in Lokosa şehrinde Tekstil Sanayicileri Derneği'ni kurarak şirkete katıldı.Beninli tüccarlar ayrıca oyuncaklar ve havai fişekler de dahil olmak üzere diğer ürünleri satın almak ve bunları Benin'e geri getirmek için Çin'e gidiyor.21 2000 yılında Kreku yönetimi altında Çin, Benin'in en büyük ticaret ortağı olarak Fransa'nın yerini aldı.Benin ve Çin arasındaki ilişkiler, 2004 yılında Çin'in AB'nin yerini almasıyla önemli ölçüde iyileşti ve Çin'in ülkenin en büyük ticaret ortağı olarak liderliğini sağlamlaştırdı (bkz. Tablo 1).yirmi iki
Daha yakın siyasi bağların yanı sıra ekonomik faktörler de bu genişletilmiş ticaret modellerini açıklamaya yardımcı oluyor.Çin mallarının düşük maliyeti, nakliye ve gümrük vergileri de dahil olmak üzere yüksek işlem maliyetlerine rağmen Çin'de üretilen malları Beninli tüccarlar için çekici kılıyor.23 Çin, Beninli tüccarlara çeşitli fiyat aralıklarında geniş bir ürün yelpazesi sunmakta ve Schengen bölgesindeki ticari vizelerin Beninli (ve diğer Afrikalı) tüccarlar için daha uygun olduğu Avrupa'nın aksine, Beninli tüccarlar için hızlı vize işlemleri sağlamaktadır.24 Sonuç olarak Çin, Beninli şirketlerin çoğunun tercih ettiği tedarikçi haline geldi.Aslında, Beninli işadamları ve Çin'deki eski öğrencilerle yapılan görüşmelere göre, Çin ile iş yapmanın göreceli kolaylığı, Benin'de özel sektörün genişlemesine ve daha fazla insanın ekonomik faaliyetlere katılmasına katkıda bulunmuştur.25
Benin öğrencileri de katılıyor, öğrenci vizelerinin kolayca alınmasından yararlanıyor, Çince öğreniyor ve Çin ile Benin'in dönüşü arasında Benin ile Çinli işadamları (tekstil şirketleri dahil) arasında tercüman olarak hareket ediyor.Bu yerel Benin dili tercümanların varlığı, Afrika da dahil olmak üzere Çinli ve yabancı iş ortakları arasında sıklıkla var olan dil engellerinin kısmen kaldırılmasına yardımcı oldu.Beninli öğrenciler, Beninlilerin, özellikle de orta sınıfın, Çin'de okumak için geniş çapta burs almaya başladığı 1980'lerin başlarından bu yana, Afrika ve Çin işletmeleri arasında bir bağlantı görevi görüyor.26
Öğrencilerin bu tür rolleri üstlenebilmelerinin nedeni, Pekin'deki Benin Büyükelçiliği'nin, Benin'deki Çin Büyükelçiliği'nden farklı olarak, çoğunlukla siyasetten sorumlu olan ve ticari ilişkilerle daha az ilgilenen diplomatlar ve teknik uzmanlardan oluşmasıdır.Sonuç olarak, birçok Beninli öğrenci, Benin'de resmi olmayan çeviri ve ticari hizmetler sağlamak üzere yerel işletmeler tarafından işe alınıyor; örneğin Çin fabrikalarını belirlemek ve değerlendirmek, saha ziyaretlerini kolaylaştırmak ve Çin'de satın alınan mallar üzerinde durum tespiti yapmak.Beninli öğrenciler bu hizmetleri Foshan, Guangzhou, Shantou, Shenzhen, Wenzhou, Xiamen ve Yiwu gibi Çin'in birçok şehrinde sağlıyor; burada düzinelerce Afrikalı iş adamı motosiklet, elektronik ve inşaat malzemelerinden şekerleme ve oyuncaklara kadar her şeyi arıyor.Çeşitli malların tedarikçileri.Bu çalışma için ayrı ayrı görüşülen eski öğrencilere göre, Beninli öğrencilerin bu yoğunlaşması, Çinli işadamları ile Fildişi Sahili, Kongo Demokratik Cumhuriyeti, Nijerya ve Togo da dahil olmak üzere Batı ve Orta Afrika'daki diğer işadamları arasında da köprüler kurdu.
1980'lerde ve 1990'larda, Çin ile Benin arasındaki ticari ve ticari ilişkiler esas olarak iki paralel hat üzerinde örgütlendi: resmi ve resmi hükümet ilişkileri ve gayri resmi işletmeler arası veya işletmeler arası ilişkiler.Benin Ulusal İşverenler Konseyi'nden (Conseil National du Patronat Beninois) katılımcılar, Benin Ticaret ve Sanayi Odası'na kayıtlı olmayan Benin şirketlerinin, inşaat malzemeleri ve diğer malların doğrudan satın alınması yoluyla Çin ile artan ilişkilerden en çok fayda sağladığını söyledi.29 Benin'in iş sektörü ile yerleşik Çinli aktörler arasında yeni oluşan bu ilişki, Çin'in Benin'in ekonomik başkenti Cotonou'da büyük hükümetlerarası altyapı projelerine sponsor olmaya başlamasından bu yana daha da gelişti.Bu büyük ölçekli inşaat projelerinin (hükümet binaları, kongre merkezleri vb.) popülaritesi, Beninli şirketlerin Çinli tedarikçilerden inşaat malzemeleri satın alma konusundaki ilgisini artırdı.otuz
1990'ların sonlarında ve 2000'lerin başlarında Batı Afrika'daki bu gayri resmi ve yarı resmi ticaret, Benin de dahil olmak üzere Çin ticaret merkezlerinin giderek artan kuruluşuyla tamamlandı.Yerel tüccarlar tarafından başlatılan ticari merkezler, Nijerya gibi diğer Batı Afrika ülkelerinin başkentlerinde de ortaya çıktı.Bu merkezler, Afrikalı hanelerin ve işletmelerin Çin mallarını toplu olarak satın alma yeteneklerini genişletmelerine yardımcı oldu ve bazı Afrika hükümetlerinin, resmi ekonomik ve diplomatik ilişkilerden organik olarak ayrılan bu ticari ilişkileri daha iyi organize etmesine ve düzenlemesine olanak sağladı.
Benin bir istisna değildir.Ayrıca Çin ile iş ilişkilerini daha iyi organize etmek ve düzenlemek için yeni kurumlar oluşturdu.Bunun en iyi örneği, 2008 yılında liman yakınındaki Gancy, Cotonou'nun ana iş bölgesinde kurulan Centre Chinois de Développement Economique et Commercial au Benin'dir.Çin İş Merkezi Benin Merkezi olarak da bilinen merkez, iki ülke arasındaki resmi ortaklığın bir parçası olarak kuruldu.
İnşaat 2008 yılına kadar tamamlanmamış olmasına rağmen, on yıl önce Krekou'nun başkanlığı sırasında, Ocak 1998'de Pekin'de Benin'de bir Çin iş merkezi kurma niyetinden bahseden bir ön mutabakat zaptı imzalandı.31 Merkezin temel amacı Çin ve Benin kuruluşları arasındaki ekonomik ve ticari işbirliğini teşvik etmektir.Merkez 9700 metrekare arazi üzerine kurulu olup 4000 metrekarelik alanı kapsıyor.6,3 milyon ABD doları tutarındaki inşaat maliyeti, Çin hükümeti ve Ningbo, Zhejiang'daki yerel Teams International tarafından düzenlenen karma bir finansman paketiyle karşılandı.Genel olarak, finansmanın %60'ı hibelerden geliyor ve geri kalan %40'ı uluslararası ekipler tarafından finanse ediliyor.32 Merkez, Benin Hükümeti'nden Teams International'ın elinde bulunan 50 yıllık bir kiralamayı içeren Yap-İşlet-Devret (YİD) anlaşması kapsamında kuruldu ve ardından altyapı Benin'in kontrolüne devredilecek.33
Başlangıçta Benin'deki Çin Büyükelçiliği'nin bir temsilcisi tarafından önerilen bu projenin, Çin ile iş yapmak isteyen Beninli işletmeler için bir odak noktası olması amaçlanmıştı.34 Onlara göre iş merkezi, Beninli ve Çinli şirketlerin temsilcilerine ticareti genişletmek için merkezi bir platform sağlayacak ve bu da sonuçta daha fazla gayri resmi işletmenin Beninese Ticaret ve Sanayi Odası'na resmi olarak kaydedilmesine yol açabilecek.Ancak iş merkezi, tek noktadan iş merkezi olmanın yanı sıra, çeşitli ticari tanıtım ve iş geliştirme faaliyetleri için de bir bağlantı noktası görevi görecek.Yatırım, ithalat, ihracat, transit ve franchise faaliyetlerini teşvik etmeyi, sergiler ve uluslararası iş fuarları, Çin ürünlerinin toptan depolarını organize etmeyi ve kentsel altyapı projeleri, tarımsal işletmeler ve hizmetle ilgili projeler için teklif vermekle ilgilenen Çinli şirketlere tavsiyelerde bulunmayı amaçlıyor.
Ancak Çinli aktör ticari merkezi bulmuş olsa da hikayenin sonu bu değil.Beninli aktörün beklentileri belirlemesi, kendi taleplerini dile getirmesi ve Çinli oyuncuların uyum sağlaması gereken zorlu anlaşmalar için baskı yapması nedeniyle müzakereler beklenenden uzun sürdü.Saha gezileri, röportajlar ve önemli iç belgeler, müzakerelerin zeminini hazırlıyor ve ülkenin daha güçlü bir Çin ile olan asimetrik ilişkisi göz önüne alındığında, Benin'li devlet adamlarının vekil olarak nasıl hareket edebileceğini ve Çinli aktörleri yerel normlara ve ticari kurallara uyum sağlamaya nasıl ikna edebileceğini gösteriyor.35
Çin-Afrika işbirliği genellikle hızlı müzakereler, anlaşmaların sonuçlandırılması ve uygulanmasıyla karakterize edilir.Eleştirmenler, bu hızlı sürecin altyapı kalitesinde bir düşüşe yol açtığını savunuyor.36 Bunun aksine, Cotonou'daki Çin İş Merkezi için Benin'de yapılan müzakereler, çeşitli bakanlıklardan gelen iyi koordine edilmiş bir bürokratik ekibin ne kadar çok şeyi başarabileceğini gösterdi.Bu, özellikle müzakerelerin yavaşlatılmasında ısrar ederek ilerlemeye çalıştıkları zaman geçerlidir.Çeşitli devlet dairelerinin temsilcilerine danışın, yüksek kaliteli altyapı oluşturmaya yönelik çözümler sunun ve yerel inşaat, iş gücü, çevre ve iş standartları ve kurallarına uygunluğu sağlayın.
Nisan 2000'de Ningbo'dan bir Çinli temsilci Benin'e geldi ve bir inşaat merkezi proje ofisi kurdu.Taraflar ön görüşmelere başladı.Benin tarafında Çevre, Konut ve Şehir Planlama Bakanlığı İnşaat Bürosu (Benin hükümetinin kentsel planlama ekibine liderlik etmek üzere atanmıştır), Dışişleri Bakanlığı, Planlama ve Kalkınma Bakanlığı, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı temsilcileri bulunmaktadır. Ticaret ve Ekonomi ve Maliye Bakanlığı.Çin ile görüşmelere katılanlar arasında Çin'in Benin Büyükelçisi, Ningbo Dış Ticaret ve Ekonomik İşbirliği Bürosu müdürü ve uluslararası bir grubun temsilcileri yer alıyor.37 Mart 2002'de başka bir Ningbo heyeti Benin'e geldi ve Benin Sanayi Bakanlığı ile bir mutabakat anlaşması imzaladı.İş: Belge gelecekteki iş merkezinin yerini belirtir.38 Nisan 2004'te Benin Ticaret ve Sanayi Bakanı Ningbo'yu ziyaret etti ve bir sonraki resmi müzakere turuna başlamak üzere bir mutabakat zaptı imzaladı.39
İş merkezi için resmi müzakereler başladıktan sonra, Çinli müzakereciler Şubat 2006'da Benin hükümetine bir YİD sözleşmesi taslağı sundular.40 Ancak bu ön taslağa daha yakından bakıldığında, bunu gösteriyor.Bu ilk taslağın (Fransızca) metinsel analizi, Çinli müzakerecilerin (Beninese tarafının daha sonra değiştirmeye çalıştığı) başlangıç pozisyonunun, Çin iş merkezinin inşası, işletilmesi ve devredilmesine ilişkin muğlak sözleşme hükümleri içerdiğini göstermektedir. Tercihli muameleye ve önerilen vergi teşviklerine ilişkin hükümler.41
İlk projede inşaat aşamasına ilişkin birkaç noktaya dikkat çekmekte yarar var.Bazıları, Benin'den, bu maliyetlerin ne kadar olduğunu belirtmeden belirli "ücretleri" karşılamasını isteyecek.42 Çin tarafı da projedeki Beninli ve Çinli işçilerin ücretlerinde bir “düzeltme” talebinde bulundu ancak düzenlemenin miktarını belirtmedi.43 Önerilen Çin paragrafı aynı zamanda ön fizibilite çalışmalarının ve çevresel etkinin de yapılmasını gerektiriyor. Araştırma bürolarının (araştırma büroları) temsilcilerinin etki çalışmaları yürüttüğüne dikkat çekerek, çalışmaların yalnızca Çin tarafı tarafından yürütüleceğini belirtti.44 Sözleşmenin muğlak ifadeleri aynı zamanda inşaat aşamasına ilişkin bir programdan da yoksundur.Örneğin bir paragrafta genel hatlarıyla "Çin'in teknik çalışmaların sonuçlarına göre geri bildirim sağlayacağı" denildi ancak bunun ne zaman olacağı belirtilmedi.45 Benzer şekilde taslak maddelerde Benin'deki yerel işçilere yönelik güvenlik protokollerinden bahsedilmiyor.
Merkezin faaliyetlerine ilişkin taslak bölümde Çin tarafının önerdiği hükümler arasında genel ve muğlak hükümler de yer alıyor.Çinli müzakereciler, iş merkezinde faaliyet gösteren Çinli işletmecilerin yalnızca merkezde değil, Benin'in yerel pazarlarında da toptan ve perakende mal satmasına izin verilmesini talep etti.46 Bu gereklilik Merkezin orijinal hedeflerine ters düşmektedir.İşletmeler, Beninli işletmelerin Çin'den satın alabilecekleri ve Benin'de ve Batı Afrika'da perakende mal olarak daha geniş çapta satabilecekleri toptan ürünler sunuyor.47 Önerilen bu şartlara göre merkez, Çinli tarafların hangilerinin olduğunu belirtmeden "diğer ticari hizmetleri" sağlamalarına da izin verecek.48
İlk taslağın diğer hükümleri de tek taraflıydı.Taslak, hükmün anlamını belirtmeden, Benin'deki paydaşların "Merkez'e karşı herhangi bir ayrımcı eylemde" bulunmalarına izin verilmemesini öneriyor, ancak hükümlerinin daha fazla takdir yetkisine, yani "mümkün olan en geniş ölçüde" izin verdiği görülüyor.Benin'de yerel sakinlere iş sağlamayı amaçlayan Endeavor, ancak bunun nasıl yapılacağına dair ayrıntılı bilgi vermedi.49
Çin'in Akit Tarafları da özel muafiyet gereklilikleri getirmiştir.Paragrafta şu ifadeler yer alıyor: “Benin Partisi, alt bölgedeki (Batı Afrika) başka hiçbir Çin siyasi partisinin veya ülkesinin, merkezin faaliyete geçtiği tarihten itibaren 30 yıl boyunca Cotonou şehrinde benzer bir merkez kurmasına izin vermeyecektir.“50, Çinli müzakerecilerin diğer yabancı ve diğer Çinli oyuncuların rekabetini nasıl engellemeye çalıştıklarını vurgulayan şüpheli terimler içeriyor.Bu tür istisnalar, Çinli taşra şirketlerinin, diğer Çinli şirketler51 de dahil olmak üzere diğer şirketlerle ayrıcalıklı, ayrıcalıklı bir iş varlığı elde ederek nasıl rekabet etmeye çalıştığını yansıtıyor.
Merkezin inşaat ve işletme şartlarında olduğu gibi, projenin Benin'in kontrolüne olası devredilmesine ilişkin koşullar da Benin'in avukatlık ücretleri ve diğer masraflar da dahil olmak üzere ilgili tüm masraf ve harcamaları karşılamasını gerektirmektedir.52
Taslak sözleşmede ayrıca Çin'in tercihli muamele tekliflerine ilişkin önerdiği çeşitli maddeler de yer alıyor.Örneğin bir hüküm, alışveriş merkeziyle bağlantılı Çinli şirketlerin envanter depolaması için depolar inşa etmek üzere Cotonou'nun eteklerinde Gboje adı verilen araziyi güvence altına almayı amaçlıyordu.53 Çinli müzakereciler aynı zamanda Çinli operatörlerin de kabul edilmesini talep etti.54 Beninli müzakereciler bu maddeyi kabul edip sonra fikirlerini değiştirirlerse, Benin Çinlilerin kayıplarını tazmin etmek zorunda kalacak.
Sunulan tarifeler ve avantajlar arasında Çinli müzakereciler, Benin'in ulusal yasalarının izin verdiğinden daha yumuşak koşullar talep ediyor; araçlar, eğitim, tescil mühürleri, yönetim ücretleri ve teknik hizmetler ile Benin'in ücretleri için imtiyazlar talep ediyor.Çinli işçiler ve iş merkezi operatörleri.55 Çinli müzakereciler ayrıca merkezde faaliyet gösteren Çinli şirketlerin kârları üzerinde belirsiz bir tavana kadar vergi muafiyeti, merkezin bakım ve onarımı için malzemeler ve merkezin faaliyetlerini teşvik etmek için tanıtım ve tanıtım kampanyaları talep etti.56
Bu ayrıntıların gösterdiği gibi, Çinli müzakereciler, müzakere konumlarını en üst düzeye çıkarmayı amaçlayan, çoğunlukla stratejik açıdan belirsiz terimlerle bir dizi talepte bulundular.
Beninli müzakereciler, taslak sözleşmeleri Çinli meslektaşlarından aldıktan sonra bir kez daha kapsamlı ve aktif, çok paydaşlı bir çalışma başlattılar ve bu da önemli değişikliklere yol açtı.2006 yılında, Benin hükümetini temsil eden belirli bakanlıkların, kentsel altyapı sözleşmelerini gözden geçirmek ve değiştirmek ve bu tür anlaşmaların koşullarını diğer ilgili bakanlıklarla koordineli olarak gözden geçirmek üzere görevlendirilmesine karar verildi.57 Bu özel sözleşme için, Benin'in ana katılımcı bakanlığı, diğer bakanlıklarla yapılan sözleşmelerin gözden geçirilmesinde odak noktası olan Çevre, Habitat ve Şehir Planlama Bakanlığı'dır.
Mart 2006'da Bakanlık, Lokossa'da bir müzakere toplantısı düzenleyerek, aralarında Ticaret ve Sanayi Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı, Adalet ve Mevzuat Bakanlığı'nın da bulunduğu bir dizi bakanlığı58 projeyi incelemeye ve tartışmaya davet etti. Ekonomi ve Maliye Genel Müdürlüğü, bütçe sorumlulukları Genel Müdürlüğü ve İçişleri ve Kamu Güvenliği Bakanlığı.59 Yasa taslağının Benin'deki ekonomik ve siyasi yaşamın tüm yönlerini (inşaat, iş ortamı ve vergilendirme vb. dahil) etkileyebileceği dikkate alındığında, her bakanlığın temsilcilerinin belirli hükümleri mevcut hükümlere uygun olarak gözden geçirme konusunda resmi bir fırsatı bulunmaktadır. Kendi sektörlerinde ve Çin tarafından önerilen hükümlerin yerel düzenlemelere, kurallara ve uygulamalara uygunluk derecesini dikkatle değerlendirin.
Lokas'taki bu geri çekilme, Beninli müzakerecilere Çinli mevkidaşlarından zaman ve mesafe almanın yanı sıra, maruz kalabilecekleri herhangi bir potansiyel baskı da sağlıyor.Toplantıda hazır bulunan Beninese Bakanlığı temsilcileri, sözleşme şartlarının Beninese düzenlemeleri ve standartlarına uygun olmasını sağlamak amacıyla taslak sözleşmede bir dizi değişiklik yapılmasını önerdi.Benin yetkilileri, tek bir kurumun hakimiyet kurmasına ve komuta etmesine izin vermek yerine, tüm bu bakanlıkların uzmanlığından yararlanarak, birleşik bir cepheyi koruyabildi ve Çinli mevkidaşlarını müzakerelerin bir sonraki turunda buna göre uyum sağlamaya zorladı.
Beninli müzakerecilere göre, Çinli mevkidaşlarıyla Nisan 2006'da yapılan bir sonraki müzakere turu üç "gün ve gece" sürdü.60 Çinli müzakereci merkezin bir ticaret platformu haline gelmesi konusunda ısrar etti.(yalnızca toptan değil) mallar, ancak Benin Sanayi ve Ticaret Bakanlığı buna itiraz etti ve bunun yasal olarak kabul edilemez olduğunu yineledi.
Genel olarak, Benin'in çok taraflı hükümet uzmanları havuzu, müzakerecilerinin Çinli meslektaşlarına Benin'in kural ve düzenlemelerine daha uygun yeni bir sözleşme taslağı sunmalarına olanak tanıdı.Benin hükümetinin birliği ve koordinasyonu, Beninli bürokratların bazı kısımlarını birbirine düşürerek, Çinli meslektaşlarını taviz vermeye ve yerel normlara ve iş uygulamalarına uymaya zorlayarak Çin'in bölme ve yönetme girişimlerini karmaşık hale getirdi.Benin müzakerecileri, Benin'in Çin ile ekonomik bağlarını derinleştirmek ve iki ülkenin ilgili özel sektörleri arasındaki bağları resmileştirmek için başkanın önceliklerini birleştirdi.Ancak yerel Benin pazarını Çin perakende mallarının akınından da korumayı başardılar.Yerel üreticiler ile Çinli rakipler arasındaki yoğun rekabet, Batı Afrika'nın en büyük açık pazarlarından biri olan Duntop Pazarı gibi büyük pazarlarda faaliyet gösteren Beninli tüccarların Çin ile ticarete karşı muhalefetini körüklemeye başladığı için bu durum önemlidir.61
Geri çekilme, Benin hükümetini birleştiriyor ve Benin yetkililerinin, Çin'in ayarlamak zorunda kaldığı daha tutarlı bir müzakere duruşu elde etmesine yardımcı oluyor.Bu müzakereler, eğer iyi koordine edilir ve yürütülürse, küçük bir ülkenin Çin gibi büyük bir güçle nasıl müzakere edebileceğini göstermeye yardımcı oluyor.
Gönderim zamanı: 18 Ekim 2022